Często zadawane pytania (FAQs) - Szukane hasło: Asw...

Każda licencja zawiera czas utworzenia i czas wygaśnięcia z naszego serwera. Co jakiś czas nasza aplikacja sprawdza historię zmian modelu i jeśli okaże się, że czas zmian nie jest ciągły, program się wyloguje.

Należy zatem upewnić się, że czasy systemowe biegną w sposób ciągły. W przypadku zmiany czasu systemowego należy się wcześniej wylogować.

Obliczenia dla skręcania w konfiguracji wytrzymałości NDS działają łącznie z ustawioną wartością graniczną skręcania w celu zapewnienia bezpieczeństwa pręta i konstrukcji. Poniżej znajduje się krótkie wyjaśnienie każdej z opcji:

Sprawdź tylko granicę skręcania:
Sprawdzenie przełożenia skręcania jest porównywane z skręcaniem granicznym. Jeżeli stosunek jest mniejszy niż wartość graniczna, dalsze obliczenia nie są przeprowadzane. Jeżeli stosunek jest większy niż wartość graniczna skręcania, w kontroli obliczeń zostanie wykryty błąd. Błąd jest zatem najbardziej decydującą kontrolą obliczeń w wynikach graficznych i tabelarycznych.

Zgodnie z podręcznikiem konstrukcji drewnianych:
Skręcanie odbywa się zgodnie z Timber Construction Manual 4.6, a wynik jest typowym stopniem wykorzystania opartym na obliczeniach.

Zignoruj skręcanie:
To ustawienie jest bardzo podobne do pierwszej opcji. Stosunek jest porównywany z obliczeń skręcania do granicznego skręcania. Jeżeli stosunek jest mniejszy niż wartość graniczna, dalsze obliczenia nie są przeprowadzane. Jeżeli stopień wykorzystania jest większy niż wartość graniczna, podczas kontroli obliczeń wyświetlane jest ostrzeżenie. Ostrzeżenie to nie będzie nadrzędnym kryterium obliczeniowym w tabelach wyników lub w grafice, a jedynie służy jako ostrzeżenie ze względów bezpieczeństwa.

Aby pominąć całe skręcanie przy sprawdzaniu pręta, należy zwiększyć wartość graniczną skręcania.

Jeżeli aktywujesz ustawienia Webservice w celu korzystania z interfejsów programu RFEM 6 (Revit, Tekla Structures, Rhino/Grasshopper, Excel za pośrednictwem wtyczki), a nadal pojawia się komunikat o błędzie, należy wykonać następujące czynności:

Sprawdź zakres portów serwera używany przez interfejs. Zakres portów musi być zgodny z zakresem ustawionym w opcjach programu RFEM 6.

Komunikat o błędzie pozostaje nadal w użyciu, jeżeli domyślny zakres portów serwera (8081-8089) jest używany w inny sposób. W opcjach programu RFEM 6 należy ustawić inny zakres portów serwera; na przykład 10001-10009.

Również ten zakres portów serwera należy dostosować do danego interfejsu.

Revit

Tekla Structures

Rhino/Grasshopper

Wtyczka Excel

Tak, jest to możliwe. Przesuń kursor myszy nad węzeł i poczekaj chwilę. Pojawi się okienko ze współrzędnymi węzła.

Tak, jest to możliwe. W programach RFEM 5 i RSTAB 8 można używać przekrojów utworzonych za pomocą SHAPE-THIN 8 i SHAPE-THIN 9.

Wtyczkę Dlubal dla Tekla należy zainstalować ręcznie. Informacje dotyczące instalacji można znaleźć tutaj:
https://www.dlubal.com/de/support-und-schulungen/support/faq/005375

Jeżeli po zakończeniu instalacji zakładka Dlubal nie jest wyświetlana, przyczyną mogą być zazwyczaj środowiska specyficzne dla danego kraju lub szablony firmowe.

Pliki i ścieżki

Firma Dlubal odczytuje ścieżkę instalacji środowiska z następującego rejestru:
Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Trimble\Tekla Structures\2023.0\setup -> "EnvDir"

Plik "UserDefined.xml" jest następnie zapisywany w folderze
C:\TeklaStructures\2023.0\Environments\common\system\Commands

oraz plik "DlubalRibbonTab.xml" w folderze
C:\TeklaStructures\2023.0\Environments\common\system\Ribbons\CustomTabs\Modeling

. Pliki te tworzą i kontrolują zakładki Dlubal, rozmiary ikon oraz trzy dodatkowe polecenia dla tabel importu, eksportu i konwersji.

Länderspezifische Umgebung bzw. Firmenvorlage

Tekla umożliwia korzystanie z własnych środowisk i szablonów, które umożliwiają na przykład: aby dostosować wstążkę. Jeśli tak, skopiuj oba pliki XML specyficzne dla firmy Dlubal do folderu środowiska zdefiniowanego przez użytkownika.
Wyjaśniono to na przykładzie środowiska szwajcarskiego. Obejmuje to na przykład osobny folder dla środowisk specyficznych dla firmy.
C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm
To, czy zostanie użyty ten, czy inny folder zdefiniowany przez użytkownika, można znaleźć w pliku *.ini odpowiedniej roli.

Aby wyświetlić zakładkę Dlubal w Tekla, należy wykonać następujące czynności:

• Skopiuj "DlubalRibbonTab.xml" do folderu

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm\Ribbons\CustomTabs\Modeling

• Utwórz folder „Polecenia” w następującym folderze

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm

• Skopiuj "UserDefined.xml" do nowego folderu

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm\Commands

Po ponownym uruchomieniu Tekla zakładka Dlubal powinna być widoczna.

Format SCIA .xml jest przeznaczony do wymiany danych z programem RFEM 5. Ze względu na przeprogramowanie programu RFEM 6 formaty plików .xml programów SCIA i RFEM 6 nie są kompatybilne.

Prostym rozwiązaniem jest eksport z SCIA do formatu SAF 1.0.5. Można go zaimportować do programu RFEM 6.

Niezdeformowaną geometrię można ukryć w zakładce Wyświetlić w nawigatorze, odznaczając pole wyboru Model:

Poniższe programy i rozszerzenia są szczególnie przydatne w przypadku projektów konstrukcji drewnianych.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji szkieletowych
• : Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, wymagany jest program RFEM. Unikalne w tym programie opcje umożliwiają analizę elementów z drewna klejonego warstwowo lub krzyżowo, a także obiektów zakrzywionych.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych

Z rozszerzeniem [[#/pl/produkty/rfem-fea-software/add-ons-for-rfem-6/design/timber-design/timber-design-strength-and-stability Projektowanie konstrukcji drewnianych można wczytać elementy drewniane modelu. Obliczenia specyficzne dla normy obejmują zarówno pręty (zginane belki, słupy) jak i powierzchnie (płyty, ściany). W przypadku słupów analiza stateczności jest przeprowadzana według metody pręta zastępczego lub według analizy drugiego rzędu.

Obliczenia w stanie granicznym nośności, użytkowalności i odporności ogniowej są możliwe zgodnie z następującymi normami:

• EN 1995 – wraz z załącznikami krajowymi
• SIA 265
• NTC
• NDS
• CSA O86
• GB 50005
• AS 1720

W obliczeniach odporności ogniowej zwęglenie przekroju jest uwzględniane zarówno w obliczeniach, jak i w obliczeniach.

Rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe

W przypadku programu RFEM dostępne jest rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe , które analizują konstrukcje warstwowe i warstwowe ze zdefiniowanymi przez użytkownika konstrukcjami warstwowymi. Umożliwia to wymiarowanie np. płyt z drewna klejonego krzyżowo.

Jeżeli określone warstwy wykazują nieliniowe zachowanie materiału, można im przypisać odpowiednie właściwości. Ponadto za pomocą tego rozszerzenia można również analizować powierzchnie zakrzywione.

Dodatkowe rozszerzenia

Istnieją inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu specjalnych wymagań konstrukcji drewnianej.

Jeśli potrzebujesz analizy sejsmicznej lub drgań, rozszerzenia zapewniają dzięki wydajnym narzędziom do analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowania. Dodatek Analiza modalna wł. umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych i w połączeniu z Spektrum odpowiedzi Analiza umożliwia również przeprowadzanie analiz sejsmicznych według wielu norm.

Jeżeli projektowany budynek ma skomplikowaną bryłę, w której obciążenia wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiągają swoje granice, program RWIND Program RWIND pomoże: Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet w przypadku budynków o bardzo złożonych kształtach.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą rozszerzenie oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analizy-dodatkowe/analiza-etapow-budowy Analiza etapow budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: duże wielokondygnacyjne konstrukcje drewniane.

Po przesłaniu pliku RFEM 6 lub RSTAB 9 do dalszego przetwarzania, konstrukcje zostaną otwarte z ustawieniami wyświetlania z ostatniego edytora.

Jeżeli ustawienia nie spełniają wymagań, można po prostu kliknąć prawym przyciskiem myszy pusty obszar w Nawigatorze - Wyświetlanie i wybrać opcję "Dlubal Standard". Spowoduje to przywrócenie ustawień do wartości domyślnych.

Należy pamiętać, że wyniki obwiedni są zazwyczaj wyświetlane podczas wyświetlania wyników sytuacji obliczeniowych lub kombinacji wyników.

Wyniki odkształceń, sił wewnętrznych i sił podporowych można przedstawić graficznie na trzy sposoby: Wartości maks. i min. mogą być wyświetlane oddzielnie. Opcja Wartości maks. i min. umożliwia wyświetlenie na modelu obu obwiedni wartości ekstremalnych.

Modelowanie turbulencji to krytyczny aspekt obliczeniowej dynamiki płynów (CFD), który ma na celu przewidywanie zachowania przepływów turbulentnych. Turbulence models are essential for designing efficient and safe engineering applications, such as wind-structure interaction in order to structural analysis and design. Among the various approaches to turbulence modeling, three popular models are the Reynolds-Averaged Navier-Stokes (RANS), Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes (URANS), and Delayed Detached Eddy Simulation (DDES). Each model has its own unique features and applications.

RANS (Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

The RANS approach is one of the most common methods used in turbulence modeling. It involves averaging the Navier-Stokes equations over time, which effectively smooths out the fluctuations of turbulence to provide a steady-state solution. This method simplifies the computational requirements significantly and is particularly useful for applications where the flow is steady or mildly unsteady. RANS models are extensively used in industrial applications due to their robustness and low computational cost. However, they can be less accurate in predicting complex flows with significant separation or strong unsteadiness.

URANS (Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

URANS extends the RANS approach by allowing for time-dependent changes in the flow field, making it capable of capturing unsteady phenomena. It still utilizes the Reynolds averaging of the Navier-Stokes equations but does not average the flow in time as strictly as RANS. This means URANS can model larger-scale transient flow features and oscillatory behaviors, which are typical in many practical engineering systems, such as vortex shedding from building corners. While URANS improves upon RANS in terms of capturing unsteadiness, it still employs eddy-viscosity models that may not adequately resolve finer turbulent structures.

DDES (Delayed Detached Eddy Simulation)

DDES is a hybrid approach that combines RANS and Large Eddy Simulation (LES) methodologies. In regions of the flow where the boundary layer is attached, DDES behaves like a RANS model, providing computational efficiency. In regions where the flow detaches and larger turbulent structures dominate, DDES switches to an LES mode, which resolves these structures more accurately. This method is particularly useful in complex flows involving flow separation, reattachment, and wake regions, such as building edges and corners. DDES offers a good balance between computational expense and accuracy, particularly in simulating high Reynolds number flows with significant unsteady and separated regions.

Uwagi końcowe

Choosing the right turbulence model depends largely on the specific requirements of the problem at hand, including the flow characteristics, accuracy needs, and available computational resources. RANS models are suitable for simpler, steady flows, while URANS provides better handling of unsteady phenomena. DDES, although computationally more demanding than RANS or URANS, offers superior accuracy in cases involving complex, unsteady separated flows. Each of these models has contributed significantly to advancements in fluid dynamics simulations, supporting engineers and researchers in developing more effective and efficient technological solutions.

Skręcanie skrępowane nie jest w normach uwzględniane w obliczeniach stateczności dla metody pręta zastępczego ani metody ogólnej. Ostrzeżenie informuje użytkownika o tym fakcie.

Przede wszystkim należy przeanalizować wielkość naprężenia lub momentów skręcających. Bardzo małe momenty skręcające w prętach, które mają zostać zwymiarowane, często uniemożliwiają zastosowanie pewnych formatów obliczeniowych. Aby je pominąć i pominąć ostrzeżenie, można zmienić wartości graniczne w konfiguracji stanu granicznego nośności. Nie ma podstaw normatywnych dla tej wartości granicznej, a zatem nie ma ogólnej specyfikacji. Dowiedz się więcej tutaj:
Pominięcie skręcania

W przypadku przekrojów otwartych można ogólnie założyć, że działające momenty skręcające nie są przenoszone przez skręcanie pierwotne, ale przez skręcanie wtórne (skręcanie skrępowane). W programach RFEM 6 i RSTAB 9 siły wewnętrzne są początkowo określane tylko przy użyciu sześciu stopni swobody, bez uwzględniania deplanacji. W przypadku małych momentów skręcających oczywistym wydaje się pominięcie naprężeń skręcających w obliczeniach. Jednak w przypadku dużych momentów skręcających należy przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem siedmiu stopni swobody, aby uwzględnić również wpływ momentu skrępowanego i drugorzędnych naprężeń stycznych skręcających. Dzieje się tak na przykład dzięki rozszerzeniu Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody) dla RFEM 6/RSTAB 9 wersja zostanie wydana każdej firmie.

Nową wersję programu RFEM 6/RSTAB 9 dostarczamy zazwyczaj w każdy poniedziałek; czyli zazwyczaj 4 wersje na miesiąc.

W Extranecie oraz w Centrum Dlubal zostanie wyświetlony komunikat O nowej wersji. Linki do dostępnych wersji można znaleźć również na stronie

W programach RFEM 6 i RSTAB 9 parametry obliczeń nie są już zarządzane w oknie dialogowym o tej samej nazwie, ale w postaci Ustawienia analizy statycznej w kategorii Przypadki obciążeń i kombinacje w nawigatorze.

Domyślnie ustawione są trzy typy analizy:

• Geometrycznie liniowa
• Drugi rząd (P-Δ)
• Duże deformacje

Można dostosować parametry tych typów analizy lub utworzyć więcej typów.

Następnie w oknie dialogowym 'Przypadki obciążeń i kombinacje' przydzielić odpowiednie ustawienie analizy statycznej ( SA ) do przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń.

Rozszerzenie Tower Design jest nadal w fazie rozwoju. Daher kann es in den Basisangaben nicht aktiviert werden.

Rozszerzenie Projektowanie szkła jest nadal w fazie rozwoju. Daher kann es in den Basisangaben nicht aktiviert werden.

Rozszerzenie Analiza harmoniczna jest nadal w fazie rozwoju. Daher kann es in den Basisangaben nicht aktiviert werden.

Rozszerzenie Szablon cięcia jest nadal w fazie rozwoju. Dlatego nie można go aktywować w Danych podstawowych.

Rozszerzenie Połączenia drewniane jest nadal w fazie rozwoju. Dlatego nie można go aktywować w Danych podstawowych.

Rozszerzenie Projektowanie belek podsuwnicowych jest nadal w fazie rozwoju. Daher kann es in den Basisangaben nicht aktiviert werden.

Rozszerzenie Projektowanie rurociągów jest nadal w fazie rozwoju. Dlatego nie można go aktywować w Danych podstawowych.

Rozszerzenie Fundamenty betonowe do wymiarowania fundamentów jest nadal w fazie rozwoju. Dlatego nie można go aktywować w Danych podstawowych.

Nie, moduł nie został jeszcze zaimplementowany w programie RFEM 6/RSTAB 9. Obecnie projekt jest nadal w fazie rozwoju.

Zbrojenia można modelować za pomocą zwolnień liniowych w następujący sposób:

• Utwórz linię o zaplanowanych wymiarach dźwigara.
• W tym celu należy otworzyć okno dialogowe 'Edytować linię' i przydzielić do linii pręt o przekroju planowanego zbrojenia.
• Utwórz nowe zwolnienie liniowe w podfolderze 'Obiekty specjalne', klikając je prawym przyciskiem myszy.
• W otwartym w ten sposób oknie dialogowym można najpierw wybrać utworzoną wcześniej linię, a następnie utworzony pręt (patrz ilustracja).
• Utwórz nowy typ zwolnienia liniowego i wprowadź odpowiednie warunki podparcia w oknie dialogowym zgodnie z planowanym zbrojeniem i łącznikami.

• Należy wybrać pierwotną linię i powtórzyć kroki 2-5, aby utworzyć drugie zbrojenie (w przypadku przekrojów niesymetrycznych odpowiedni przekrój powinien być ustawiony pod kątem 180°).
• Przypisz przekrój podciągu do oryginalnej linii.
• Do belek zbrojeniowych można teraz przypisać odpowiedni mimośród.

Kolejna możliwość zastosowania zbrojenia jest opisana w poniższym FAQ:

Na naszej stronie internetowej można znaleźć artykuł na temat elastycznych połączeń drewnianych:

Problemy z wydajnością mogą być spowodowane przez sterty odporne na uszkodzenia (FTH). Jest to podsystem systemu Windows, który jest odpowiedzialny za monitorowanie awarii aplikacji, aby zapobiec awarii aplikacji w przyszłości.

Aby sprawdzić, czy dana aplikacja (RFEM, RSTAB, RSECTION itd.) znajduje się na liście sprawdzanych aplikacji, warto zajrzeć do rejestru systemu Windows. Ich lista znajduje się w poniższym klawiszu:
Komputer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\FTH\State

Alternatywnie można przeglądać wpisy w przeglądarce zdarzeń systemu Windows. Znajdziesz go w poniższej ścieżce:
Dzienniki aplikacji i usług>Microsoft>Windows> Sterta odporna na uszkodzenia

Aby zresetować listę aplikacji, których dotyczy problem, uruchom wiersz polecenia jako administrator i wprowadź następujące polecenie:
Rundll32.exe fthsvc.dll,FthsysprepSpecialize

Lista powinna być wówczas pusta, a aplikację można będzie ponownie uruchomić bez żadnych ograniczeń. Jeżeli problem występuje często, można również całkowicie dezaktywować FTH. Procedura oraz podsumowanie FAQ można znaleźć na stronie Microsoft.

Tak, można kontrolować rozkład obciążenia, ustawiając naprężenia graniczne dla bardzo wysokiego lub małego rozciągania.

Opcja Preferowana siatka Niezależna umożliwia tworzenie siatek ES między różnymi obiektami, które są od siebie niezależne.

pod warunkiem, że obiekty te są ze sobą zintegrowane.
Technika ta umożliwia tworzenie indywidualnej siatki ES dla różnych obiektów. W ten sposób można zredukować liczbę elementów skończonych i skrócić czas obliczeń.

Jako bardzo dobry przykład można podać płytę stropową na masywie gruntowym. W tym przypadku można modelować bryłę masywu gruntowego przy użyciu grubszej siatki ES i jednocześnie zagęszczć siatkę ES płyty stropowej.

Przeguby plastyczne mogą być stosowane w programie RFEM 6 lub RSTAB 9 do symulacji nieliniowego zachowania konstrukcji stalowych poddanych obciążeniu. Przegub plastyczny można zamodelować poprzez umieszczenie na końcu pręta przegubu o właściwościach nieliniowych. W tym celu należy wykonać następujące kroki:

• Wybierz pręt lub pręty, do którego ma zostać przypisane zwolnienie.
• Aby otworzyć okno dialogowe 'Edytować pręt', należy dwukrotnie kliknąć pręt lub użyć menu kontekstowego.
• W zakładce 'Materiały główne' należy wybrać opcję Przeguby.
• W zakładce 'Przeguby' należy kliknąć przycisk odpowiadający początku lub końcu pręta , , aby zdefiniować nowy typ przegubu.
• W oknie dialogowym 'Nowy przegub prętowy', na liście Nieliniowość należy wybrać jedną z czterech możliwości plastycznych dla odpowiedniego stopnia swobody; na przykład przegub plastyczny zgodnie z FEMA 356 lub przegub bilinearny zgodnie z EN 1998-3.

• W drugiej zakładce można określić właściwości plastyczności, kryteria akceptacji i granice plastyczności. Parametry są zazwyczaj wstępnie ustawione w oparciu o właściwości pręta i normy. W razie potrzeby dostosuj go, aby opisać zachowanie przegubu; na przykład dwuliniowa krzywa uplastycznienia zawierająca obszary uplastycznienia i twardnienia.

• Kliknij przycisk OK, aby zapisać przegub.
• Po ponownym kliknięciu OK w oknie dialogowym 'Edytuj pręt', można przypisać zwolnienie do końca pręta.

W celu zdefiniowania jednoosiowego przenoszenia obciążenia dla płyty, można przypisać do powierzchni właściwości ortotropowe. W ten sposób można kontrolować sztywności dla określonych kierunków, tak aby obciążenia były przenoszone głównie w jednym kierunku. Masz dwie możliwości.

Grubość ortotropowa dla materiału izotropowego

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji Grubość z materiałem należy kliknąć przycisk po prawej stronie , , aby utworzyć nową grubość.
• W oknie dialogowym 'Nowa grubość' należy wybrać typ grubości Ortotropia kształtu.

• Przejdź do zakładki 'Ortotropia kształtu'. Domyślnie ustawiony jest typ ortotropii Grubości efektywne.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia należy wprowadzić grubości efektywne jako właściwości ortotropowe w taki sposób, aby sztywność w żądanym kierunku podpory głównej była bardzo duża i bardzo mała w drugim kierunku.

• W celu uwzględnienia ciężaru własnego można zastosować zdefiniowaną przez użytkownika fikcyjną grubość, odpowiadającą całej grubości powierzchni.
• Kliknij OK, aby zapisać grubość.
• Ponowne kliknięcie OK w oknie dialogowym 'Edytować powierzchnię' powoduje przypisanie grubości płyty.

Ortotropowy model materiałowy dla stałej grubości

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji okna dialogowego Materiał grubości należy kliknąć przycisk po prawej stronie , aby utworzyć nowy materiał.
• W oknie dialogowym 'Nowy materiał' należy w zwykły sposób wybrać materiał z biblioteki. Zmieniasz jednak Model materiałowy na Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie) (1). Należy również aktywować opcję Materiał zdefiniowany przez użytkownika (2).

• Przełącz na 'Ortotropowy | zakładka Liniowo sprężysty (powierzchnie)'.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia zmień moduł sprężystości drugorzędnego kierunku obciążenia na bardzo małą wartość. Można również określić bardzo małe wartości modułów ścinania w kierunku podpory drugorzędnej. Ponadto, należy ustawić współczynniki Poissona's na zero.

• Kliknij OK, aby zapisać materiał.
• Po ponownym kliknięciu OK w oknie dialogowym 'Edytuj powierzchnię', można przypisać materiał płyty.